İstese hapishaneden daha önce çıkabilirmiş Yusuf, çıkmamış. Çıplak ayaklarla geliyor revire, tükenmiş ciğerlerini umursamıyor, sigarayı da çekiyor cefayı da, ona kalsa daha yatar hapiste ama içten içe biliyor gönül, bu son bahar diye…